صفحه ١٤٦
 

براى نوشتن این فصل به مجموعه ماهیگیرى الفیکس در شهر کنت آمده ام.
این مزرعه داراى دریاچه هاى متعدد با مخازن مخلوط ماهى و استخرهاى مختص کپور است.

جهت یک برنامه کوتاه من دریاچه پرایریه ( چمنزار) که داراى  ذخایر غنى از کپورهاى کوچک تا وزنهاى متوسط ، تعداد کمى کوى و ماهى اسبله است ،  را انتخاب کرده ام..

در برنامه امروز فقط قصدمان این است  به شما نشان دهیم که طعمه هاى خمیرى در عین حال که به سادگى قابل تهیه و استفاده هستند ، تا چه حد مى توانند روشى ویرانگر باشند.
 

 برای  آن دسته از شما که تازه به جمع کپورگیران پیوسته اید تاریخچه مختصرى در مورد روند تکامل طعمه خمیر را بازگو میکنم.

در طی اواخر دهه ٦٠ و اوایل دهه هفتاد میلادی ماهیگیران ، شروع به استفاده از خمیر با ترکیبات مختلف ، به عنوان طعمه به دور قلاب کردند ، نسبت به طعمه های متداول آن روزها مثل لوبیا چشم بلبلی ، سیب زمینی ، ذرت و نان ، خمیر طعمه ای متفاوت بود و ماهیگیران را برای اولین بار قادر ساخت تا مواد پروتیینی را به طعمه خود بیافزایند که همین امر باعث بوجود آمدن عصری جدیدى در بکارگیری خمیرهای تهیه شده از غذای گربه شد که تا همین امروز جزو عالیترین طعمه ها به شمار می رود. اما بزرگترین مشکل استفاده از خمیر ایجاد مزاحمت توسط ماهی های کوچک بود.

 

نوشته روی عکس : یکی از طرفه های دریاچه الفیکس تنها چند دقیقه پس از پرتاب ریسه خمیر.