صفحه ٢٩٢ 



 

 در همان روزها یکى از دوستان خوبم که حین ماهیگیرى در دریاچه ردسمر با او آشنا شده بودم به خانه اى نزدیک به دهکده اى که من در ان زندگى مى کردم ،  تغییر مکان داد.

به طور اتفاقى  و از بخت خوش،  خانه جدید او جایى درست کنار ساحل کانال "ترنت و مرسى" (Trent & Mersey Canal) در نورث ویچ (Northwich) واقع شده بود.

هر دوى ما اطلاعات کمى در مورد این بخش کانال داشتیم ولى از وجود دسته اى بزرگ کپور در بخش دیگر آن با خبر بودیم.

بخوبى اولین برنامه اکتشافى مان را به خاطر میاورم گویى که همین دیروز بود.

بعد از اتمام یک سانس ماهیگیرى در یکى از مکانهاى عمومى در حدود ساعت ٩ شب بود که به خانه کریس رسیدم.

شنبه شب بود و وقت کافى داشتیم تا فقط به قصد خندیدن یک چوب را درست در مقابل پنجره اتاق نشیمن منزل او، داخل کانال قرار دهیم ، مثل بچه هاى کوچک به محل قرار گرفتن چوب نزدیک پنجره هال خندیدیم.
 

چوب دقیقا در مقابل بوته هاى پر شاخ و برگ کناره کانال قرار گرفت و محل پرتاب ریسه با چند مشت بویله طعمه پاشى و دام گسترده شد.

با این تجربه عجیب و غریب و در حالى که مشغول تماشاى فوتبال بودیم  یک چیز ذهن هر دوى ما را به خود مشغول کرده بود که چقدر شگفت انگیز خواهد شد اگر این قسمت کانال هم داراى کپور باشد!

پس از گذشت ٣٠ دقیقه ،صداى یک تک بوق از  رسیور بازرها که در همان اتاقى که ما نشسته بودیم قرار داشت بلند شد و متعاقبا  یک فریاد  مضحک "اوووو"  بر لبان ما نشست.